Na marne

Lata siedemdziesiąte XIX wieku.

Uniwersytet i... okoliczne knajpy w Kijowie

- mieście, gdzie Polacy stanowią elitę społeczną

i intelektualną, w którym żyją jak u siebie.

 

On - Józef Szwarc - syn kowala,

przywódczy, bystry i pracowity student

medycyny. Ona - Helena Potkańska

- młodziutka wdowa, smutna i pełna boleści,

jasnowłosa piękność. A także hrabianka

Leokadia - wzbudzająca zainteresowanie,

sympatyczna i miła dwudziestolatka.

 

A pomiędzy nimi: cudza miłość i cudza

śmierć, poświęcenie i interesowność,

wzniosłość i małość, zobowiązanie

i chęć ucieczki, wielkoduszność i zawiść,

szlachetność i płochość, krzywda i gniew.

 

Sienkiewicz na tle bawiącego się i uczącego

barwnego środowiska studentów dobitnie

pokazuje do czego prowadzi niezdecydowanie

oraz płytkość posiadanych zasad

i wyznawanych wartości.